چگونه سرویس بهداشتی ایمن برای سالمندان طراحی کنیم؟

گزارش های مکرری از حوادث توالت وجود دارد، زیرا آنها اغلب در مکان های تنگ و لغزنده قرار دارند. اگرچه هیچ کس پس از حمام از لغزش مصون نیست، اما این افراد مسن هستند که بیشتر از زمین خوردن رنج می برند و اغلب ممکن است دچار آسیب های جدی، عواقب و محدودیت های عملکردی شوند. به دلیل کاهش طبیعی رفلکس ها و توده عضلانی در بدن، هر چه گروه سنی بالاتر باشد، بیشتر مستعد زمین خوردن می شویم. برای فراهم کردن شرایط زندگی راحت‌تر با افزایش سن کاربران، محیط باید با قابلیت‌های فیزیکی جدید ساکنان خود سازگار شود. ایمن‌تر کردن توالت‌ها برای کاهش خطر تصادف و کاهش زمان واکنش در صورت سقوط بسیار مهم است. در اینجا مواردی وجود دارد که هنگام طراحی سرویس بهداشتی ایمن برای سالمندان  باید به آنها توجه کنید:

توالت‌های مقرون‌به‌صرفه که  برای گروهی از افراد با تحرک کم در نظر گرفته می‌شوند با استانداردهای طراحی جهانی مطابقت دارند و عموماً خواسته‌های سالمندان را برآورده می‌کنند، یک سرویس بهداشتی با طراحی خوب و جادار و قابل دسترسی برای ویلچر، گردش را بهبود می بخشد و از سقوط و آسیب از برخورد با چیزی جلوگیری می کند.

دسترسی به سرویس بهداشتی

اولین نگرانی باید این باشد که چگونه می توان به سرویس بهداشتی دسترسی داشت. یک مسیر صاف و بدون مانع یا اشیاء مانند فرش برای جلوگیری از زمین خوردن یا اختلال در تردد ویلچر ضروری است. در شب، افزودن منابع نوری در مسیر دستشویی، با سوئیچ های مناسب، برای ایمنی نیز حیاتی است.

درهای سرویس بهداشتی

درب توالت باید به راحتی و به طور مستقیم باز شود و حداقل 80 سانتی متر عرض داشته باشد. و استفاده از دستگیره های اهرمی ساده که نیاز به چرخاندن دسته دارند و در صورت لزوم در مواقع ضروری، برداشتن قفل ها می تواند دسترسی را آسان تر کند.

توالت

به دلیل ضعف عضلات در سالمندان ، توالت با ارتفاع بیشتر می تواند حرکت نشستن و به خصوص بلند شدن را آسان کند. بنابراین، توصیه می‌شود که توالت‌ها کمی بالاتر از ارتفاع معمولی باشند آنها باید در نهایت حدود 46 سانتی متر ارتفاع داشته باشند. البته، توالت ها باید محکم به زمین یا دیوار متصل شوند.

دستگیره های میله ای

میله‌های دستگیره در بحرانی‌ترین زمان‌ها، مانند نشستن روی توالت یا در ورودی دوش، کمک می‌کنند. استفاده از لوازمی که برای وزن کاربر مناسب نیستند، مانند میله حوله، می تواند بسیار خطرناک باشد. میله ها معمولاً باید آلومینیوم یا فولاد ضد زنگ باشند و باید محکم به دیوار محکم شوند. آنها معمولاً در نزدیکی توالت و همچنین دوش با ارتفاع بین 1.10 تا 1.30 متر نصب می شوند. اگر حمام بیش از حد بزرگ است، نصب میله های ایمنی روی دیوارهای خالی که به این دو نقطه استراتژیک سرویس بهداشتی منتهی می شود، ترجیح داده می شود.

شیرآلات سرویس بهداشتی

مانند درها، بهتر است شیرهای اهرمی یا شیرآلاتی با سنسورهای الکتریکی نصب کنید که کار با آن‌ها راحت‌تر از دستگیره‌های کروی است.

جعبه دوش

عرض جعبه دوش باید حداقل 80 سانتی متر باشد، در حالی که به دلیل سختی ورود و خروج باید از وان حمام خودداری شود. توصیه می شود فضایی برای فرد دوم که معمولاً یک مراقب است در نظر گرفته شود تا در صورت لزوم به سالمندان کمک کند. به طور مشابه، ارائه یک سر دوش اضافی برای کمک به تسهیل این کمک پیشنهاد می شود. یکی دیگر از عناصر مهم، یک چهارپایه نگهدارنده تاشو است که باید حدود 46 سانتی متر بالاتر از زمین باشد.

سیستم هشدار سرویس بهداشتی سالمندان

حتی زمانی که تمام این اقدامات احتیاطی برای داشتن سرویس بهداشتی ایمن برای سالمندان انجام می شود، همیشه مهم است که بدترین سناریوی ممکن مانند تصادف را پیش بینی کنید. زنگ درها، آلارم‌ها و دکمه‌های اضطراری در مواردی که فرد مسن نیاز به علامت‌گذاری مشکل دارد، مهم هستند. آنها اغلب به شرکت های مراقبت از راه دور متصل هستند، که به سرعت ارزیابی می کنند که چه اقدامات احتیاطی را باید انجام دهند. مهم است که این دستگاه را در مکانی بسیار در دسترس نزدیک زمین قرار دهید تا حتی در مواقعی که امکان بلند شدن وجود ندارد، بتوان از آن استفاده کرد. راه حل موجود دیگر نصب حسگرها در اتاق ها و خود ساکنین با استفاده از اتوماسیون است که قبلا در این مقاله به آن پرداخته شد.

ذکر این نکته دارای اهمیت است که هر کشور استانداردهایی برای ابعاد دستشویی و ویژگی های ایمنی در دسترس دارد، چه برای استفاده کنندگان از ویلچر و چه برای افراد دارای تحرک کم. هدف از این مقاله نشان دادن نکات و نکاتی است که باید در طراحی حمام های ایمن و راحت در نظر بگیرید که احتمال اتفاقات ناخوشایند را کاهش می دهد.